Het schooljaar 2022-2023 kende vandaag alweer zijn sportieve hoogtepunt met de 21ste editie van de SMC-cup. Een voetbalduel tussen een afvaardiging van leerlingen van het zesde leerjaar en leerkrachten. De tussenstand? Tien-tien!
Bij de leerlingen stond het coachend duo (juf Tine) Thyssen – (juf Aline) De Bois verrassend nog langs de zijlijn, ondanks de nederlaag van vorig seizoen. In de wandelgangen wordt gefluisterd dat juf Aline tijdens haar zwangerschap- en ouderschapsverlof een trainerscursus zou hebben gevolgd. Het is niet bekend of dit statuut van ‘leerkracht-trainer-specialist’ haar een extra bonus oplevert. Ben Weyts was niet bereikbaar voor commentaar.
Ook de voorbereiding bij de leerkrachten werd danig verstoord doordat doelman Van der Veken plots afhaakte wegens een schouderblessure. Bronnen binnen het lerarenkorps melden echter dat een aanvoerderskwestie aan de oorzaak lag. Zo zou hij zijn kapiteinsband niet hebben willen afstaan aan directeur Van Rompaey, hoger in rang. Die nam dan zelf maar plaats tussen de palen, afgewisseld bij de rust met meester Pieter. De band werd rond de arm van meester Van den Heuvel gebonden. Wordt ongetwijfeld vervolgd! Meester Van der Veken werd ondertussen gespot in Cannes.
Bijna elk leerjaar was afgevaardigd: juf Mieke en Yente (1ste), meester Roel en juf Sarah (2de), juf Katrien en juf Anne-Sophie (3de – beiden debutant), juf Ils (4de), meester Van den Heuvel (6de), turnleerkrachten Pieter en Tine en directeur Van Rompaey zouden voor glorie moeten zorgen. De laatste nederlaag van de leerkrachten dateerde overigens van 2017, al zijn er twee edities geschrapt wegens corona.
Onder leiding van scheidsrechter Frans (waarvoor dank! en met zijn 71 lentes ervaring te over!) werd de wedstrijd onder ideale weer- en veldomstandigheden op gang gefloten. De leerkrachten kwamen via juf Tine op 0-1, maar hadden het moeilijk tegen dat jong, fysiek in orde en getalenteerd geweld. Ondanks enkele puike reddingen kon Van Rompaey niet voorkomen dat de duikboot zonk, 2-1. Tijdens de pauze werd hij dus in doel afgelost door meester Pieter en toonde bij zijn eerst actie meteen zijn torinstinct: 2-2. De leerlingen lieten het daar niet bij: exponent van een uitzonderlijk goede lichting en zonder afbreuk te willen doen aan de andere zesdejaars was Pepijn: eerst een schot veinzen, vervolgens juf Tine -ondanks een stage in Brazilië met de zaalvoetbal Red Flames- als een kegeltje omspelen om tenslotte meester Pieter kansloos te laten met een stevige overhoekse treffer, 3-2. Ook de 4-2 van zijn makelij was om duimen en vingers van af te likken: bal achter het steunbeen, lichaamsbeweging over de bal en deze keer staalhard rechtdoor in de korte hoek. Meester Pieter zag geen sterretjes, maar lichies. Pure klasse en efficiëntie en het staat zowaar op beeld. Moest hij het maken als profvoetballer mag een journalist altijd langskomen om het te hebben over het begin van zijn carrière.
Maar goed, twee mooie zwaluwen maken nog geen lente -het is al zomer- en de oude(re) knoken hadden nog een Oekraïens tegenoffensief in petto: via een stilstaande fase kwamen ze terug in de wedstrijd (4-3 door meester Roel op hoekschop) om via een prachtig laag gekruist schot van meester Van den Heuvel alsnog strafschoppen af te dwingen: 4-4! Vijf keer eerder moesten strafschoppen beslissing brengen. De leerkrachten waren met drie versus twee overwinningen statistisch in het voordeel.
De strafschoppenreeks was spannend met missers langs beide kanten en eindigde met een onwaarschijnlijk scenario: meester Pieter had bij strafschop elf en een 3-3-tussenstand geluk toen de bal via het been van de doelman toch in doel ging*. De daaropvolgende strafschop werd gescoord door de zesdejaars waarna de scheidsrechter de wedstrijd afblies, gevolgd door een veldbestorming van een enthousiaste menigte supporters die de overwinning van hun helden vierden. Verbijstering alom bij het lerarenteam dat tevergeefs tussen de massa verhaal probeerde te halen bij de man in het zwart (fluogeel), want hoe kan het dat de tegenstander wint bij een 4-4-stand?! *Via het been van de doelman rolde de bal aan de achterkant van de paal buiten op de plaats waar het net niet vastzat. De scheidsrechter had dit blijkbaar niet gezien en oordeelde dus dat meester Pieter voordien gemist had. Het protest en aanbrengen van bezwarend beeldmateriaal mocht niet baten. “Wat niet logisch is, is niet waar”, toch? Een klacht wegens een scheidsrechterlijke dwaling wordt overwogen bij het BAS van mevrouw Van Kets, al is de kans klein dat de wedstrijd herspeeld wordt. De wedstrijd zal dus de geschiedenisboeken ingaan als een overwinning voor de zesdejaars: 4-4 (4-3 na strafschoppen). Proficiat aan heel team-6! Het gaat jullie goed in het middelbaar!
